Από τον Μανώλη Χάλκο.
απόσταση;
Με κρυμμένες αναμνήσεις
που ξυπνάνε;
Με τα άδεια ποτήρια
πάνω στο τραπέζι;
Αυτή να στέκεται εκεί.
Απέναντι.
Θες να μιλήσεις.
Δεν μπορείς.
Ο κόμπος πάλι σε τυλίγει.
Η νύχτα ήταν ακόμη μικρή
μα έφυγες.
Χωρίς να κοιτάξεις πίσω.
Υποχρεώσεις.
Έχεις δώσει όρκο.
Πρέπει να είσαι εκεί.
Εις το επανιδείν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γνώμες;