Τετάρτη 8 Μαρτίου 2017

Δοκίμιο: Η φαινομενική ασημαντότητα της προσωπικής πρωτοβουλίας.






    Ο πολιτισμός μίας χώρας, αντικατοπτρίζεται από τον χαρακτήρα των πολιτών της. Η αντιμετώπιση οποιουδήποτε θέματος, οικονομικού, πολιτικού, κοινωνικού αλλά και ατομικού (προσωπικού) έχει αντίκτυπο στην κοινωνία, στον πολιτισμό. Όλα ξεκινάνε από το άτομο και καταλήγουν πάλι σε αυτό. Κάθε ατομική δράση του παρόντος, έχει αντίκτυπο στο μέλλον, διαμορφώνει επόμενος ένα αποτέλεσμα.

    Η ατομική πρωτοβουλία, ενάντια στο κατεστημένο, έχει την δυνατότητα να κάνει την διαφορά. Εκ πρώτης όψεως, έρχεται στο προσκήνιο, η φαινομενική ασημαντότητα της. Όταν μέσα στο χάος (κατεστημένο) επιχειρεί κάποιος, να βάλει μια τάξη (ατομική πρωτοβουλία), σίγουρα δεν φαίνεται κάποιο αποτέλεσμα. Όταν όμως το άτομο, αποκτά συνείδηση των πράξεων του και ξέρει το περιβόητο <<γιατί το κάνω αυτό;>>, η ασημαντότητα καταρρίπτεται και αποκτά συνέπεια.

     Ένα παράδειγμα θα μπορούσε να είναι το κάπνισμα. Εφόσον η αρχιτεκτονική διαμόρφωση των δρόμων μας, δεν έχει προνοήσει την τοποθέτηση ειδικών κάδων για τα αποτσίγαρα, δεν είναι λογικό να κατηγορείς τους καπνιστές, που τα πετάνε στον δρόμο. Από την στιγμή όμως, που θα θελήσουμε, μια πιο καθαρή πόλη, η ατομική πρωτοβουλία, σε αυτό το παράδειγμα του καπνιστή, παίρνει θέση. Ο καπνιστής πολύ απλά, μπορεί να έχει μαζί του ένα τασάκι τσέπης και να μαζεύει τα αποτσίγαρα του, μέχρι να βρει έναν κάδο και αφού θα έχουν σβήσει να τα πετάξει. Μπορεί να φαίνεται ασήμαντο σε σχέση με το χάος, αλλά αν το μετρήσουμε με αριθμούς, αποκτά αξία. Έστω ότι, σε 30 ημέρες κάποιος θα καπνίσει 20 τσιγάρα στον δρόμο. Αν αντί να τα πετάξει κάτω, τα μαζέψει στο τασάκι του και τα αποθέσει αργότερα στον κάδο, έχουμε 20 τσιγάρα μείον από τον δρόμο. Σε ένα χρόνο, έχουμε 240 και αυτό μόνο από ένα άτομο. Αν δηλαδή μαζευτούν άλλοι 5-10; Αυτή η συμπεριφορά, αρχίζει να έχει ένα αποτέλεσμα.

     Αν μία χώρα θέλει να δει διαφορά, αν θέλει να αλλάξει τον πολιτισμό της, το βιοτικό επίπεδο, το πολιτικό, το κοινωνικό, το οικονομικό, το εκπαιδευτικό, πρέπει ο πολίτης να μην περιμένει από τρίτους. Η ευθύνη είναι του πολίτη, επομένως οφείλει να ερευνά, να σκέφτεται διότι η δική του απόφαση είναι αυτή που θα καθορίσει το μέλλον, είναι αυτή που θα δώσει δυνατότητες για έναν καλύτερο πολιτισμό, δηλαδή καλύτερες συνθήκες ζωής. Ο καθένας κάνει τις επιλογές του.             

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Γνώμες;